Omdat het deze week Poëzieweek was en ook hopelijk de laatste dag van het thuisscholen.

Gynzy is een platform voor digitaal leren. Je moet dorpjes met opdrachten ‘open spelen’ met taal- en rekenopdrachten, wat een eindeloze herhaling van dezelfde stof en hetzelfde trucje vergt. Pas bij een bepaald percentage juiste antwoorden mag je door in het systeem. Je aandacht hierbij houden was voor mijn twee kinderen een grote uitdaging. Het prikkelt wel de creativiteit: zo hebben we de robotachtige voorleesstem maar poëzie laten voorlezen in plaats van saaie sommetjes. Geniet van de A.I. declamaties van o.a. Jules Deelder, Lieke Marsman, Jean Pierre Rawie, Neeltje Maria Min en Ingmar Heytze.

Repeteergedicht
Jules Deelder (Ruisch, 2011)

Begraafplaats
Jean Pierre Rawie (Woelig stof, 1989)

Mijn moeder is mijn naam vergeten
Neeltje Maria Min (Voor wie ik liefheb wil ik heten, 1966)

Onder de appelboom
Rutger Kopland (Onder het vee, 1966)

Ik ween om bloemen
Willem Kloos (Verzen, 1894)

Memorandum
Anna de Bruyckere (Voor permanente bewoning, 2020)

Nocturne
Ingmar Heytze (Alle goeds, 2001)

Vasthoudendheid
Lieke Marsman (Wat ik mijzelf graag voorhoud, 2010)

Bonterik, Sterrenzager
Tijs van Bragt (Bonterik, Sterrenzager, 2020)

Koortsmeter
Marieke Lucas Rijneveld (Kalfsvlies, 2015)

Marc groet ’s morgens de dingen
Paul van Ostaijen (Verzameld, 1925)