Eén boek, tientallen aantekeningen en ezelsoren: oh ja, dit moet ik lezen, deze film moet ik kijken. Ik sprokkel nieuwe pareltjes bij elkaar met Het Vijfde Seizoen, heerlijke essays over literatuur en kunst. Vandaag het afscheid van de schrijver.

Dag Joost Zwagerman. Bedankt voor al die tips en alle mooie verhalen. Over de arme Edie Sedgwick die vermalen werd door The Factory van Andy Warhol. Een hilarisch interview in derde persoon met Norman Mailer. Het monument voor een verloren vader, over Martin en Kingsley Amis. Een parade van al die creatievelingen die koketteren met geestesziekte: “Van oudsher hebben kunstenaars en schrijvers zichzelf en elkaar geballoteerd op de al dan niet latente aanwezigheid van wat de dichter Michael Drayton in de zestiende eeuw ’that fine madness’ noemde”.

En dan flink slikken bij essays over zelfmoord als handelswaar. Met zinnen als “van doodsverlangen kun je uitstekend slapstick maken”. Of een simpele eindconstatering die in dit nieuwe licht ineens diep triest is: “Linda Marchiano-Lovelace-Borman is drieënvijftig jaar geworden”. Bedankt Joost. En veel sterkte voor familie en vrienden.